کیمیای من مقتدای من

به فدای تو پسرای من

بذار برن که شور عشقی تو سینشونه

شهید نشن شرمندگیش واسه من میمونه

بذار فدایی بشن

میریزم هستیمو به پای اکبر

دو تا گلای من فدای اصغر

ببخش که خواهرت نداره بیشتر ای جانم

غریب کربلا اباعبدالله

تو که سالاری چرا غم داری

مگه من مردم مگه بی یاری

نبینمت که بی قراری عزیز مادر

تموم زندگیم فدای سرت برادر

غمت نباشه حسین

گره میفته از غمت تو کارم

مگه بغیر تو کسی رو دارم

بده اجازه سر به پات میذارم ای جان

غریب کربلا اباعبدالله

نور خورشیدم تویی امیدم

برای دردات جونمم میدم

لباس رزم میپوشن و دور تو میگردن

الهی که شهید شنو دیگه بر نگردن

میخوام بشن رو سفید

قبول کن این هدیه ها رو از من

فدا سرت اگه که بی سر میشن

خدا رو شکر برای تو جون میدن ای جانم

غریب کربلا اباعبدالله