بی تو که باشم حوصلمم سر میره

من که واست آقا جونمم برات در میره

تو مهربونیت شبیه حضرت زهراست

بهتر که بگم بچه به مادر میره

عشقت پا تو قلب اِنس و جن میذاره

دریا سرشو به روی شن میذاره

عاشق یعنی اون بچه ای که تو روضت

کم کم دیگه داره پا به سن میذاره

حالا منم و خاطره های بچگیم محرما

سایَت رو دیدم افتاده توی زندگیم پا علما

زنجیری که بابام واسه من خریده بود یادش بخیر

مادر منو با پیرهن مشکی دیده بود یادش بخیر

 یا سیدی ، یا حسین اباعبدالله 

وقتی تورو دارم دیگه چی کم دارم

من که رو سرم سایه ی پرچم دارم

میدونی شب اول قبرم حتی

شوق شب اول محرم دارم

ما میریم و عشق و شور و شِین میمونه

این نوحه و ذکر یا حسین میمونه

عالم همه فانی و ولی میدونم

محشر هم شِه بین الحرمین میمونه

با جون و دلم میخرم هر چی که بگی امام حسین

محتاجم الآن بیشتر از هر کی که بگی امام حسین

دلتنگ تو که میشم میرم به حرم امام رضا

دستای من و پنجره ها و کرمت امام رضا

یا سیدی ، یا حسین اباعبدالله 

لطف تو به زندگیم چه برکت داده

من نمیگذرم از این محبت ساده

تو هم من و مادر منو میشناسی

اربابی و ما رعیت و رعیت زاده

اونکه منو پای روضه ی تو برده

چی شده خودش حرم ندیده مُرده

خوش به حال اونی که رو سنگ قبرش

با دست تو مُهر کربلایی خورده

هر کس که کسی رو پای روضه هات آورد تو میخری

حالا تهش هم کرب و بلا نرفت و مُرد تو میبری

اون دنیا قرار تو با نوکرات حسین تو کربلاست

دور تو زدن حلقه تو بین الحرمین  چه با صفاست

 یا سیدی ، یا حسین اباعبدالله