ای دل ای دل ای دل

جسمت زخمی مانده بر خاک

از تیغ و نیزه ها صد چاک

مانده در روی زمین شاه مظلومان حسین

نوحه خوانندم بیا در زمین کربلا

ای وای ای وای ای وای

بر روی نیزه مهتاب است

لالایی شش ماهه خواب است

زینبش بر سر زنان دختران مویه کنان

بی علمدار حسین گر گرفته خیمه ها

ای دل ای دل ای دل

ای وای ای وای ای وای

گوید خواهر جان مادر

برخیز و بنگر ای بی سر

زینت دوش نبی بر زمین جای تو نیست

پیکرت بر روی خاک راس تو بر نیزه ها

ما که افسرده حالم چون ننالم

ما که بی پر و بالم چون ننالم

همه گویند زینب ناله کم کن

تو ایی در خیالم چون ننالم