به سمت گودال از رو تل دویدم من

تا خنجر و رو حنجر تو دیدم من

به خاطر اینکه غریب و تنهایی

از همه دنیا دست کشیدم من

زندگیم نداره معنا بی تو

غم میگره بی تو دلم جا بی تو

نفسم به نفست وابسته است

میمیرم عزیز زهرا بی تو

وای من وای من ای عمو

کنارت انگار تو دریایی از خونم

مثل تنت زخمه همش پریشونم

من اومدم تا که نگن غریب هستی

من آخرین سربازتم عمو جونم

نیزه ها پیکرتو آزردن

بدن تو رو به یغما بردن

بمیره برای تو عبد الله

چه بلایی به سرت آوردن

وای من وای من ای عمو

تا وقتی که زندم مدافعت هستم

منم ببر که از این زندگی خستم

خیلی کوچیکم اما اومدم اینجا

مثل عمو عباس برات بدم دستم

رو زمین نکش عمو جون پاتو

نسوزون قلب منو اینجا تو

کاش میشد عمه بیاد تو گودال

تا که خوب بکنه زخماتو

وای من وای من ای عمو

روضه عبد الله روضه گوداله

روضه سنگینه پیکری پا ماله

روضه عبد الله روضه جانسوزه

میریم به قتلگاه این روز و هر ساله

روز پنجم روز سوز و آهه

روز پنجم روز قتلگاهه

میخونیم از یتیم مجتبی

روز پنجم روز عبد الله

وای من وای من ای عمو

صدا میزد عمه رها کن این دستم

عمو حسین من زخمی و بد حاله

تحملم دیگه به سر اومد عمه

حرمله رو از دور ببین چه خوشحاله

نداره تاب سخن میبینی

نداره رمق به تن میبینی

نوک نیزشو سنان نا مرد

میکنه توی دهن ای نا مرد

وای من وای من ای عمو

هر کی داره سهمی میبره از این تن

دور و بره جسمش ببین چه جنجاله

ببین چقدر شمشیر روی تنش ریخته

ببین عمومو که زخمی و بی حاله

نیزشو روی پرش میزاره

جلو چشم مادرش میزاره

ببین این شمر خدا نشناس

چکمشو رو پیکرش میزاره

وای من وای من ای عمو

منبع:سایت مهجه