طلوع صبح سپیدی تو امید هر نا امیدی تو

اما از باغ دل زینب گل آلاله نچیدی تو

زینب شرمنده نکن فردا سر افکنده نکن

جون داداش خون به دل این دو تا رزمنده نکن

بزار بازم خاک پات باشن قتیل کرب و بلات باشن

سر سرنیزه باهات باشن غریب مادر حسین من

نگاه از تو بر نمی دارن به لطف و خوبیت بده کارن

تو میدون مردونه می جنگن اینا شاگرد علمدارن

هر دوتاشون غلامتن از کوچیکی به نامتن

آبروی خواهرتن فدایی قیامتن

یکی نذر اصغرت آقا یکی نذر اکبرت آقا

فدای موی سرت آقا غریب مادر حسین من

اگر که غمگین و زارم من برات از دیده می بارم من

عزادار بچه هام نیستم فدای تو هر چی دارم من

به فکر تنهایی تو انگشتر و و پیروهنت

لحظه ای که تو قتلگاه پا میذارن رو بدنت

به فکر گودال و اون خنجر به فکر بوسه به اون حنجر

به فکر تاراج اون پیکر غریب مادر حسین من

منبع:سایت مهجه