فریاد تو شد در هلهله گم

خون شد دل و وای از روز دهم

باز ناله و اشک ، باز سوز و شرر

باز روضه ی باز ، باز روضه ی سر

با وصیت زهرا دل زِ غم لبالب شد

زیر حنجرت آقا بوسه گاه زینب شد

ای حسین مظلومم ، ای حسین مظلومم

واویلا هزار زخمه رو پرت

داغ عطشه روی جگرت

پیشونی تو از خون شده رنگ

گودال و یک کوه تیغ و نِی و سنگ

روضه خون شده زهرا واسه جسم صد چاکت

جای چکمه ی شمره روی سینه ی پاکت

ای حسین مظلومم ، ای حسین مظلومم 

تنها به زمین ، زنها نگران

دلها پُره خون ، سرها به سنان

با هر چی میشد آقا زدنت

غارت نمیشد کاش پیرهنت

موندی بین گودالی غرق خون و خاکستر

ساربانی که چشمش هست پی یه انگشتر

ای حسین مظلومم ، ای حسین مظلومم