سلام الله علی العطشان

سلام الله علی العریان

حسین جانم حسین جان

حسین میبینی تنهامو

نگاهی کن به اشکامو

به سوز و آه طفلان

میبینم پیرهنت نیست که

حسین چیزی تنت نیست که

آوردم چادرم رو

که بندازم به روی تو

فدای آبروی تو

نگاه کن دلهرم رو

مظلوم یا اباعبدالله 

بهم پیچیده موی تو

من اینجا روبروی تو

دارم میمیرم از درد

زدن صدها نفر نیزه

یکی با زور سرنیزه

تنت رو زیر و رو کرد

گلوی تو پُر از زخمه

عدوی تو چه بی رحمه

بهت آب هم نمیدن

شنیدم حرف بد میزد

به پهلوت هم لگد میزد

نفس هات هم بریدن

 مظلوم یا اباعبدالله 

میدونم که پُر از دردی

حرم رو دیگه گم نکردی

دیگه جونی نداری

نگات دلواپس خیمه

نباشی بی کس خیمه

میدونم بی قراری

بمیرم با لب تشنه

شدی آماده ی دِشنه

جلو چشمای خواهر

همین که میبُره خنجر

یکی این لحظه ی آخر

میگه غریب مادر

مظلوم یا اباعبدالله 

بمیرم ای پناه من

سرت پیش نگاه من

جدا شد ای برادر

لبت آبو صدا میزد

هنوز هم دست و پا میزد

تن زخمی و بی سر

تنت تو دست قاتل ها

حرم موند و اراذل ها

دویدن توی صحرا

همه با من کتک خوردن

دو سه تا بچه هم مُردن

به زیر پای اسبا

 مظلوم یا اباعبدالله