جولان میده ، توی میدون داره فرمان میده

پسر ابوتراب با شمشیرش

دوباره به غائله پایان میده

قدم میزنه ، توی میدون داره علم میزنه

لشکر دشمن رو بهم میزنه

سرنوشت جنگو رقم میزنه

یل حیدر نسب ، افتخار عرب ، ای خدای ادب جان

قمر رو زمین ، یل اُم البنین ، تویی شور آفرین جان

یا اباالفضل ، یا اباالفضل 

پرچم داره ، توی دستاش علمو محکم داره

میمنه تا میسره تو دستاشه

میون معرکه ها سردمداره

چقدر محشره ، وقت جنگش میگن خود حیدره

یه سر و گردن از حریفش سره

به تمام معنا یه جنگ آوره

شیر نام آوره ، یه تنه لشکره ، از همه برتره جان

امیر صف شکن، فاتح تن به تن، که شده عشق من جان

یا اباالفضل ، یا اباالفضل 

عنوان داره ، خون حیدر تو رگاش جریان داره

وقتی کشتی نجات حسین باشه

میشه گفت عباس هم سکان داره

چه با هیبته ، مثل باباش حیدر قَدَر قدرته

ضربه ی شمشیرش چه پُر سرعته

چی بگم در وصفش ته جرأته

دست مشکل گشا ، ساقی کربلا ، به همه مقتدا جان

بی حد و بی عدد ، ذکرمه تا لحد ، ابوفاضل مدد جان

… یا اباالفضل ، یا اباالفضل …